tlenek potasu
Encyklopedia PWN
azot, N, nitrogenium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 7;
niemiecki chemik i technolog.
chemia bionieorganiczna, biochemia nieorganiczna,
interdyscyplinarna dziedzina wiedzy (z pogranicza chemii i biologii) badająca pierwiastki chem. (i ich związki, gł. koordynacyjne) występujące w organizmach żywych i istotne dla funkcjonowania tych organizmów, a także syntetyczne modele kompleksów biologicznych.
gałąź przemysłu przetwórczego, w której zasadnicze procesy produkcyjne są procesami chemicznymi; stanowi rozwinięcie techniczno-użytkowego nurtu chemii, uprawianego od pradziejów w ramach rozmaitych rzemiosł.
wytwarzanie powłok konwersyjnych na przedmiotach z cynku i kadmu, a także aluminium, magnezu, miedzi i ich stopów przez zanurzenie bądź elektrochemicznie w kąpielach zawierających tlenek chromu(VI), dichromian potasu z dodatkiem niewielkich ilości kwasu siarkowego(VI) lub azotowego(V) oraz aktywatorów przyspieszających proces, polepszających właściwości warstwy i modyfikujących jej zabarwienie (np. kwas mrówkowy, chlorek sodu, chlorek żelaza(II), azotan(V) srebra);
metoda oznaczania zawartości azotu w związkach organicznych;
